Claude Lévi-Strauss a problemy Novus Ordo Missae
Wierni mają być pełni radości paschalnej, ale bez Paschy.
Między „starym” a „nowym” tradycjonalizmem – odpowiedź Łukaszowi Kożuchowskiemu
Jeśli Kożuchowski trafnie opisuje stan umysłu i motywacje katolików „nowotradycyjnych”, to wcale nie mam poczucia, że jest to ruch w dobrą stronę.
Bonhoeffer o führerze, czyli mesjanistyczna koncepcja papiestwa
Papież stałby się faktycznie „wodzem”, którego władza, jak ujmuje to komentujący myśl Bonhoeffera Metaxas, „nie podlega niczemu".
Czy naprawdę liczy się tylko to, co powiedział Jezus, czyli rudymentarnie o Piśmie i Tradycji
O tym, dlaczego nie ma Pisma Świętego bez Tradycji.
Franciszek i „Ojciec chrzestny”, czyli o pewnym banale
„Towarzyszenie” oznacza tu nic innego, jak wyciszenie potencjalnych niepokojów sumienia. Rzecz kojarzoną raczej z działaniem złego, niż z posługą duszpasterską.
Glosa w sprawie „Różańca do granic”
Do akcji byłem nastawiony pozytywnie, nie budziła we mnie tych samych skojarzeń i obaw, a nawet gdyby chcieć uznać, że jej mocno symboliczny charakter ma w sobie rzeczywiście jakiś element „magiczności”, to nie byłbym skłonny uznawać tego za coś niestosownego.
Wszyscy wierzymy w tego samego Boga? Pawła Lisickiego pytania o Kościół i islam
Najbardziej uderzającym wymiarem tej książki jest sproblematyzowanie aktualnego kościelnego dyskursu na temat islamu.
Rytuał i jego wrogowie (1): O pewnym przesunięciu
Jestem coraz bardziej przekonany, że rzeczą kluczową dla uzdrowienia i rozwoju życia liturgicznego Kościoła jest odkrycie na nowo rytualnego charakteru liturgii.
Rytuał, kultura i „człowiek współczesny”, czyli o świadomości liturgisty
Dlatego myli się o. Baldovin kiedy pisze o wyciąganiu przez tradycjonalistów obrzędów z „kontekstu przedsoborowego” oraz o tym, że nie mogą one już być dzisiaj wyrazem katolickiego kultu.
Rozwijać łaskę chrztu…
Dla stworzenia warunków rozwoju łaski chrztu naszej i naszych dzieci pierwszorzędną sprawą jest więc uczestnictwo w prawdziwej – tj. zgodnej z prawem – liturgii Kościoła, a nie wytworach prywatnych lub grupowych wyobrażeń.
„Szacunek przede wszystkim”, czyli o "felix culpa" i chłodzie tolerancji
Oświadczenie w sprawie akcji „Przekażmy sobie znak pokoju”, wydane przez redakcje „Tygodnika Powszechnego”, „Znaku” i „Więzi” w odpowiedzi na komunikat KEP ma w moim odczuciu dwa aspekty, które domagają się komentarza.
Maksymalizm etyczny?
Z chrześcijańskiego puntu widzenia konieczność zadekretowania prawa niewinnych dzieci do życia jawi się raczej jako żałośnie minimalistyczna.
„Ziko” i antykoncepcja, czyli o prymacie prawa
Czy w takiej sytuacji Watykan nie byłby skłonny rozważyć koncepcję „mniejszego zła”?
Mandatum czyli (paradoksalnie) o nieposłuszeństwie jako o miłości
Pokorne posłuszeństwo w stosunku do liturgicznego prawa Kościoła może nas przygotować do sytuacji, kiedy nie będziemy mieli luksusu okazania miłości według własnego pomysłu.
Projekcje na Bazylice Św. Piotra, czyli o kolonizacji symbolu
Czymś całkowicie chybionym i szkodliwym jest próba obsadzenia moralną treścią symboli typu Bazyliki Św.
„Msza św. z udziałem dzieci”, czyli o pomyleniu mistagogii z edukacją
Żadne inne kościelne działanie nie jest tak owocne jak celebracja liturgii
"Mój mały mszalik", czyli wprowadzenie dzieci do uczestnictwa w Mszy Świętej w formie nadzwyczajnej
Z zainteresowaniem przyjąłem publikację Katarzyny Robaczewskiej, pt. Mój mały mszalik. Krótkie objaśnienie obrzędów Mszy Świętej wraz z katechizmem i modlitwami.
Kard. Kasper i „napomnienie braterskie” (Mt 18), czyli o pewnym nieporozumieniu
Nie wiem na ile kard. Kasper zdawał sobie sprawę z tego, że przywołując Mt 18, sam określa swoją działalność jako grzech.
„Stara” Msza a przyszłość Kościoła
W rozmaitych dyskusjach wokół kondycji Kościoła posoborowego, dość często pojawia się mniej lub bardziej zgryźliwie sformułowana uwaga, że tradycjonaliści traktują liturgię magicznie. Wieloraki i wielopłaszczyznowy charakter aktualnego kryzysu – mówią ci dyskutanci (tzn. ci, którzy w ogóle są skłonni przyznać, że jakikolwiek ...
In die resurrectionis meae, czyli o liturgicznym sposobie czytania Pisma
Przykład tego responsorium, stanowiącego ewidentnie rodzaj liturgicznego klucza hermeneutycznego, ewokuje temat podejścia do Pisma Świętego i racjonalistyczno-historycznej współczesnej egzegezy.
Dobro i „dobro“, czyli katolickie małżeństwo a NPR
Widocznym wprost założeniem dopuszczalności NPR-u u Pawła VI jest zasadnicze i bezwarunkowe nakierowanie małżeństwa na jego główny cel.
