Każda kultura posiada swoisty sposób rozumienia wspólnego świata. Ponieważ świat ludzki jest przestrzenią i czasem, każda kultura peregrynuje i określa się szczególnie poprzez podróże, które dla wyobrażeń o tymże świecie zawsze mają znaczenie.
Tekst został wygłoszony jako wykład inauguracyjny rozpoczynający rok prac Dominikańskiego Studium Filozofii i Teologii im. Honoriusza Kowaczyka OP w Poznaniu 14 października 2023 roku.
Ite missa est oznacza nie tylko zakończenie Mszy, ale także moment powrotu wiernych katolików do świata, wyjście z kruchty. To również moment chrześcijańskiego rozesłania.
Poprzez ideologię można zatem rozumieć szereg przekonań, które nie są do końca zgodne z katolicką doktryną, a które bywają przedstawiane jako takie. Jednym ze współczesnych wewnątrzkościelnych sporów jest kwestia rozumienia nie tyle prymatu Biskupa Rzymu, ale konkretny sposób jego sprawowania czy też teologicznego osadzenia posługi Następcy Piotra w kontekście kolegialności.
Podejście progresywnych liturgistów do tego wymiaru motu proprio Benedykta XVI stanowi bardzo interesującą i znaczącą ilustrację problemów, jakie w Kościele katolickim wywołała posoborowa reforma liturgiczna i jej, jeśli można się tak wyrazić, ideologiczna obróbka.
Teologia Maryi wypływająca z liturgii w Ordynariatach Personalnych nie jest mariologią przemilczającą różnice doktrynalne.
Jednym z pojęć używanych chętnie przez Leo Straussa był „hedonizm polityczny”. Autor Prawa naturalnego w świetle historii zwykł był tak nazywać, opozycyjny względem tradycyjnej doktryny cnoty, nurt myśli nowożytnej ustawiający ludzką wygodę i przyjemność jako główny cel instytucji publicznych.
Genezę uchwalonej na Soborze Watykańskim II Konstytucji o świętej liturgii należy opisywać w dwóch wymiarach.
Jeśli dziś ten tak niegdyś oczekiwany sobór jest znakiem potężnych podziałów w katolicyzmie i niewykluczone, że główną, wewnętrzną przyczyną osłabienia Kościoła, to coś najwyraźniej poszło nie tak.
W literaturze teologicznej omawia się męczeństwo łącznie z osobą męczennika. I uważa się męczeństwo za ostateczne i najpełniejsze świadczenie człowieka o pierwszeństwie Boga, wiążącego się z nami miłością.
Nie chodzi nawet o to, że pojęcie tradycji zniknęło z katolickiego słownika, ale że funkcjonuje ono w nim jako kategoria niejasna i nienormatywna.
Studium ukazujące okoliczności męczeńskiej śmierci ks. Stanisława Streicha.
Historia literatury dawnej zna dwa wielkie egzystencjalne znużenia: przejmującą pustkę, którą odkrył w sobie św. Augustyn oraz smutek Hamleta.
W dniu smierci Jarosława Marka Rymkiewicza (1935 - 2022) przypominamy esej Tomasza Rowińskiego poświęcony twórczości pisarza.
Musimy – jako ludzie wierzący – zdać sobie sprawę z tego, że próbujemy często rozumieć naszą wiarę w świecie, który dawno już zrezygnował z kategorii rozumienia.
Próby odpolityczniania konfliktów – w tym i tego granicznego – zostaną bezwzględnie i cynicznie wykorzystane przez graczy, posługujących się w stosunkach międzynarodowych językiem realizmu.
Wewnątrz jedności rytu rzymskiego jest miejsce dla uprawnionej różnorodności rozmaitych zwyczajów
Kto nie rozumie liturgicznej linii pontyfikatu Benedykta XVI, ten zwykle w ogóle niewiele z niego rozumie – nie dociera do „źródła i szczytu” orędzia Ojca Świętego. Stwierdzenie to może szokować lub budzić sprzeciw, lecz nie ma w nim żadnej przesady.
W narzekaniach na ludzki los można dostrzec zawiedzioną miłość do życia, nienasycony głód istnienia. Lęk przed utratą erotycznych uniesień i czarów młodości jest świadectwem witalności i afirmacji życia.
Życzeniem Ojców nie było doprowadzenie koncelebracji do dzisiejszego stanu rzeczy – powszechności koncelebry przy prawie całkowitym odrzuceniu sprawowania liturgii w sposób indywidualny.
Rozdział książki Scotta Hahna Przymierze i komunia. Teologia biblijna papieża Benedykta XVI.
Przedmowa do książki Jeana Madirana, Dwie demokracje. Wybór pism, Biblioteka Christianitas, Wydawnictwo Dębogóra 2020.