Co jednak zrobić, jeśli ktoś się spóźni?

Już była o tym mowa: w klasztorze cisza panuje, jest u siebie, nie musi lub nie powinna musieć zabiegać o uznanie, gdyż jej pozycja jest niepodważalna. 

Godziny posiłków – jedna z rzeczy tworzących dom, nie tylko mniszy. Także w tej kwestii Reguła ma swoje własne zdanie

Odróżnijmy więc postchrześcijaństwo „filozoficzne” i postchrześcijaństwo „religijne”.

Jeśli ktoś przystępuje do tej lektury z nastawieniem abstynenckim, znajdzie tu pocieszenie.

Cały ten rozdział - jak i następny, o mierze napoju - należy czytać z pamięcią o wiejskim i rolniczym kontekście benedyktynizmu.

W klasztorach Reguły rozmawia się w czasie rekreacji, czyli czasu przeznaczonego na odpoczynek – ale nie przy jedzeniu. Jedząc słucha się czytania, którego wtedy „nie powinno brakować”.

Święty Benedykt ma pojęcie „natury ludzkiej” wzięte z najlepszych klasycznych rozpoznań filozoficznych: „natura” nie jest tam brutalnym komponentem człowieczeństwa, lecz jego racjonalnym ładem.

O serialu "Fargo"

W cyklu Filmowej mitografii współczesności - o serialu telewizyjnym "Fargo", na podstawie scenariusza Noaha Hawleya, nawiązującym luźno do słynnego obraz kinowego braci Cohen pod tym samym tytułem. Czyżby jeden z niewielu dzisiejszych utworów filmowych posługujących się bez skrępowania i nadużyć klasycznym językiem alegorii?

Rozmawiają: Pior Kaznowski i Paweł Milcarek

Najważniejsze przypomniano na początku: miarą tej służby ludziom jest służba Chrystusowi, który wprost utożsamił się z chorymi.

Ten, który zdaje służbę, modli się ze wszystkimi, dziękując za pocieszenie Boże; ten, który służbę obejmuje – wzywa Bożej pomocy.

Dużą rolę w każdym postchrześcijaństwie odgrywa zarówno logika zerwania (w stosunku do autorytetu i dominacji Kościoła), jak i żądza bycia „prawdziwą ewangelią”.

Nie chcemy przez to powiedzieć, że należy mieć wzgląd na osoby, co nie daj, Boże!, lecz że trzeba brać pod uwagę słabości ludzi.

Dlatego Reguła nie mówi o ubóstwie jako absolutnym braku posiadania – lecz o ubóstwie jako traktowaniu wszystkich dóbr w klasztorze jako wspólnych, communia.

Już w rozdziale poprzednim czytaliśmy: „Wszelkie przedmioty i w ogóle wszystko, co stanowi własność klasztoru, powinien szafarz traktować tak, jak gdyby to były naczynia święte z ołtarza”.

O homoseksualizmie i pedofilii w Kościele

W Kościele katolickim nie kończą się ostre spory o to jak poradzić sobie z dwoma różnymi lecz połączonymi problemami: pedofilskimi gwałtami na nieletnich i obecnością homoseksualnej "kultury gejowskiej" wśród duchownych. No czym polegają obie sprawy? Jak poważny jest kryzys z nimi związany?

Zbliżając się do współczesności ulega się zwykle złudzeniu powiększania znaczenia faktów i osób ze względu na ich aktualną sławę, która często rozwiewa się po upływie kolejnych lat kilkudziesięciu.

Jest to ostatni rozdział z serii dotyczącej kary ekskomuniki (choć nie ostatni z części monastycznego kodeksu karnego wewnątrz Reguły). 

O Unii lubelskiej

W Lublinie - 450 lat temu - zawarto unię realną Polski i Litwy, tworząc Rzeczpospolitą Obojga Narodów. Czy unia państw to oryginalne rozwiązanie należące tylko do naszej historii? Jakie były jej plusy i minusy? "Od Unii Lubelskiej do Unii Europejskiej"? Paweł Milcarek rozmawia z dr. Arturem Góreckim.

Krótki rozdział, a w nim wyodrębnione rozporządzenie, które pilnuje skuteczności kary ekskomuniki, aby nie była pozorna.

W przypadku „cięższych wykroczeń“ (cieżar ocenia opat) zmienia się też rodzaj ekskomuniki — chociaż nadal jest ona karą poprawczą, a nie wyrokiem odcięcia trwale zdegenerowanego członka.

Najpierw trochę historii. Wielu z nas, zapytanych o to, jak i kiedy powstał Różaniec, odpowiedziałoby bez wahania, że został on wprowadzony w XII w. przez św. Dominika, który za jego pomocą nawracał heretyków.

Oczywiście winę i odpowiadający jej wymiar kary orzeka jednoosobowo opat. Nie ma w klasztorze innego podmiotu władzy, także sądowniczej i karnej.

Ślubowania jasnogórskie akademików za jednym zamachem odmieniły opinię inteligencji o pielgrzymkach…