24 maja 1981, jednaście dni po zamachu przebywający w szpitalu Gemelli święty Jan Pawel II pozdrowił wszystkich chorych:

 

Dziś zwracam się w szczególny sposób do chorych. Sam chory, jak oni, przynoszę im słowa pokrzepienia i nadziei.

 

Kiedy nazajutrz po wyborze na Stolicę Piotrowa przybyłem z wizytą do polikliniki Gemelli, powiedziałem, że pragnę oprzeć moje papieskie posługiwanie na tych, którzy cierpią.

Opatrzność zrządziła, bym do polikliniki Gemelli powrócił jako chory. Potwierdzam dzisiaj przekonanie wypowiedziane wtedy: cierpienie, przyjęte w zjednoczeniu z cierpiącym Chrystu­sem, ma nieporównywalną z niczym skuteczność w urzeczywist­nianiu Bożego planu zbawienia. Powtarzam za św. Pawłem: « Teraz raduję się w cierpieniach za was i ze swej strony w moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół » '.

 

Zapraszam wszystkich chorych, by połączyli się ze mną w ofiarowaniu Chrystusowi swoich cierpień dla dobra Kościoła i ludzkości. Najświętsza Maryja niech będzie nam oparciem i pomocą.

 

Moje serdeczne pozdrowienie rozciągam też na tych wszyst­kich, którzy są ze mną złączeni w modlitwie i tych, którzy w tych dniach przekazali mi dowody swej miłości. Dziękując za tę duchową bliskość, zapewniam ich o pamięci w Panu.

 

Jan Paweł II

 

(rozważanie przed modlitwą Regina caeli, Rzym, 24.5.1981)

 

oprac. Paweł Milcarek