Był maj roku 2002, gdy święty Jan Paweł II mówił do zebranych na Placu Świętego Piotra:

 

Odkupiciel, który zmar­twychwstał i wstąpił do nieba, jest dla wierzących kotwicą zbawienia i wsparciem w codziennej służbie prawdzie i pokojowi, sprawiedliwoś­ci i wolności. Wstępując do nieba, Odkupiciel otwiera nam na nowo drogę do błogosławionej ojczyzny, nie po to jednak, by nas oddalić od historii, lecz by dać nam nadzieję i wytchnienie w drodze.

Każdego dnia musimy bowiem stawiać czoło rzeczywistości tego świata. […]

Najnowsze osiągnięcia w dziedzinie komunikacji i informacji otworzyły przed Kościołem ogromne możliwości ewangelizacji. […]

Musimy korzystać z tej nowoczesnej i coraz bogatszej sieci komu­nikacji z realizmem i ufnością, w przekonaniu, ze może ona otworzyć przed nami ogromne możliwości szerzenia ewangelicznego orędzia, jeśli będziemy się nią posługiwać w sposób kompetentny i odpowiedzialny.

Nie bójmy się zatem «wypłynąć na głębię» bezkresnego oceanu informatycznego. Również za jego pośrednictwem Dobra Nowina może dotrzeć do serc mężczyzn i kobiet nowego tysiąclecia.

Nigdy nie można jednak zapominać, że istotą wszelkiej działalnoś­ci apostolskiej jest modlitwa. To właśnie na gorliwej modlitwie trwali uczniowie w Wieczerniku po Wniebowstąpieniu, oczekując na Ducha Świętego obiecanego przez Chrystusa. Wśród nich była również Maryja, Matka Jezusa (por. Dz 1, 14). Przygotowując się do uroczystości Pięć­dziesiątnicy, którą będziemy obchodzić w przyszłą niedzielę, prośmy wraz z Maryją Ducha Świętego, aby wlał w chrześcijan nowy zapał mi­syjny i prowadził ludzkość po drodze solidarności i pokoju.

Z wielką ulgą przyjęliśmy wszyscy wiadomość, że bazylika Naro­dzenia w Betlejem została zwrócona Bogu i wiernym.

Z głębi serca dziękuję tym wszystkim, którzy przyczynili się do przywrócenia temu świętemu miejscu jego religijnej tożsamości. W sposób szczególny muszę tu wspomnieć o wspólnocie franciszka­nów, o greckiej i ormiańskiej wspólnocie prawosławnej, które za cenę wielkich poświęceń pozostały wiernymi stróżami sanktuarium. Miesz­kańców Betlejem i okolic gorąco zachęcam, aby powrócili do codzien­nego życia z wiarą i nadzieją w Bogu, który na ich ziemi stał się tak bliski człowiekowi. […]

Powszechnym przesłaniem płynącym z Betlejem jest miłość, spra­wiedliwość, pojednanie i pokój. Tylko na takim fundamencie można budować, w duchu wzajemnego zaufania, przyszłość, w której respek­towane będą prawa izraelskiego i palestyńskiego narodu.

 

Jan Paweł II

 

(rozważanie przed modlitwą Rorate caeli, Rzym, 12.5.2002)

 

oprac. Paweł Milcarek